نام اختصاری: CAR
سایر نام ها: کاربامازپین، Tegretol ، Carbatol
بخش مورد انجام: بیوشیمی
نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم، پلاسما (EDTA یا هپارینه)
حجم نمونه مورد نیاز: ml 3 – 2
شرایط نمونه گیری: نیاز به ناشتایی نمی باشد.
ملاحظات نمونه گیری:
1- حداکثر 2 ساعت پس از نمونه گیری نمونه خون را سانتریفیوژ کرده و سرم را جدا کنید.
2- به بیمار تذکر دهید 12- 8 ساعت قبل از نمونه گیری از مصرف دارو اجتناب کند.
موارد عدم پذیرش نمونه:
نمونه های شدیداً لیپمیک و همولیزه مورد قبول نمی باشد.
شرایط نگهداری:
در دمای اتاق چند ساعت و در ◦c 4 و ◦c20- تا 14 روز پایدار است.
کاربردهای بالینی:
1- پایش درمان در بیماران ضد صرع و تشنج
2- ازریابی سمیت دارو
روش مرجع : MS-GC
روش ارجح : MS- GC
سایر روش ها: EIA، FPIA ، FIA
مقادیر طبیعی:
غلظت درمانی: g/mlµ 12 – 4
غلظت سمی : µg/ml 15 ≤
تفسیر:
معمولا دوز مصرف را با پایش سطوح خونی دارو تنظیم می کنند. بیشتر بیماران هنگامی که غلظت سرمی دارو در محدوده µg/ml 12– 4 باشد. پاسخ مناسب به درمان می دهند.
مسمومیت اغلب زمانی رخ می دهد که غلظت دارو مساوی و بیشتر از µg/ml 15باشد.
عوامل مداخله گر:
فنوباربیتال، پیریمیدون و فنی توئین متابولیسم کاربامازپین را افزایش می دهند.
والپوریک اسید نیمه عمر را افزایش و اتصال پروتئینی کاربامازپین را کاهش می دهد.
توضیحات:
اطلاعات پایه هماتولوژیک بایستی از قبل از شروع درمان مستند شود.
از عوارض جانبی درمان با کاربامازپین آگرانولوسیتوز و آنمی آپلاستیک می باشد.
