نام اختصاری: Citrate
سایر نام ها: سیترات، Urinary Citrate Excretion , Citric Acid Urine
بخش مورد انجام : بیوشیمی
نوع نمونه قابل اندازه گیری: ادرار 24 ساعته / تصادفی (رندم)
حجم نمونه مورد نیاز: 5 ml
شرایط نمونه گیری:
1- شرایط مربوط به جمع آوری صحیح ادرار 24 ساعته رعایت گردد.
2- gr 10 اسیدبوریک را به عنوان نگهدارنده در ظروف حاوی ادرار 24 ساعته در شروع جمع آوری ادرار اضافه کنید.
3- بعد از جمع آوری ادرار 24 ساعته، ظرف نمونه را خوب مخلوط کرده و 5ml از آن را جدا کنید.
ملاحظات نمونه گیری:
1- در صورت امکان از مصرف هر دارویی که منجر به اسیدمی یا آلکالمی می شود اجتناب گردد زیرا ممکن است در میزان دفع سیترات تغییر ایجاد کند.
2- سن بیمار و حجم ادرار 24 ساعته را یادداشت کنید.
موارد عدم پذیرش نمونه:
شرایط نگهداری: نمونه ادرار در C◦ 4 و C◦20- به مدت 7 روز پایدار است.
کاربردهای بالینی:
1- تشخیص عوامل خطرزا در بیماران با سنگ های کلیوی کلسیمی
2- پایش نتایج درمان بیماران با سنگهای کلسیمی و اسیدوز توبولار کلیوی
روش متداول: سیترات را می توان با روش GC، کاپیلاری الکتروفورزیس یا واکنش با واسطه آنزیمی سنجید.
مقادیر طبیعی: محدوده طبیعی تعیین نشده است. اما مقادیر بین 150 – 450 mg/L به عنوان محدوده طبیعی در نظر گرفته می شود.
تفسیر:
مقادیر کمتر از میانگین 24 ساعته نشان دهنده یک خطر بالقوه برای شکل گیری و توسعه سنگ کلیه می یاشد. بیماران با سیترات ادراری پایین و بیماران با تشکیل سنگ جدید یا درحال رشد ممکن است از تعدیل در درمان شناخته شده برای افزایش دفع ادراری سیترات بهره مند شوند. سطوح بسیار پایین (mg/24 hours 150> )، بررسی برای تشخیص احتمالی اسیدوز متابولیک مثل اسیدوزتوبولار کلیوی را پیشنهاد می کند.
توضیحات:
1- داروهای با PH کمتر از PH سیستمیک و پتاسیم و منیزیم پایین تمایل به سنگهای کلسیمی را افزایش می دهند.
2- داروهای با PH بالاتر از PH سیستمیک و پتاسیم و منیزیم بالا تمایل به سنگ های کلسیمی را کاهش می دهد و در درمان سنگ های کلسیمی به کار می رود.
