نام اختصاری: HBEL
سایر نام ها: الکتروفورز هموگلوبین خون، Hemoglobin Variant, Hemoglobin A2, F
بخش مورد انجام : بیوشیمی
نوع نمونه قابل اندازه گیری: خون کامل (Whole blood)- پلاسما هپارینه، سیترات یا EDTA دار
حجم نمونه مورد نیاز: ml 6
شرایط نمونه گیری:
نیاز به ناشتایی نمی باشد.
. نمونه گیری وریدی
محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید.
ملاحظات نمونه گیری:
1- خون گرفته شده را به سایر ظروف منتقل ننمایید.
2- فرم درخواستی از وضعیت بیمار به صورت الکترونیکی و یا مستند تهیه و کپی از آن را بایگانی کنید.
موارد عدم پذیرش نمونه : نمونه لخته شده مورد قبول نمی باشد.
شرایط نگهداری: بهتر است از نمونه تازه استفاده شود. نمونه در دمای C◦ 4 به مدت 10 روز پایدار است.
کاربردهای بالینی:
1- الکتروفورز هموگلوبین آزمایشی به منظور شناسایی هموگلوبین های غیر طبیعی (هموگلوبینوپاتی ها) است. این آزمایش برای تشخیص کم خونی داسی، تالاسمی و سایر هموگلوبینوپاتی ها نیز کاربرد دارد.
2- بررسی میکروسبتوز با علت ناشناخته
روش ارجح: الکتروفورز استات سلولز یا ژل در مورد HbA2 ، کروماتوگرافی تعویض یونی
سایر روشها: ژل نشاسته، Isoelectric focusing
مقادیر طبیعی:
بزرگسالان :
%0 = Hbs , 0.8 – % 2 %= HbF , 2 – % 3 %= HbA2 , 95 – % 98 %= HBA1 , %0= Hbc
HbF :
نوزادان (کمتر از 28 روز): %50 – %80 ، کمتر از 6 ماه = %0.8 > و بیشتر از 6 ماه = 1 – % 2 %
تفسیر: انواع هموگلوبین در حال حاضر شناسایی ، اندازه گیری و دارای یک گزارش تفسیری می باشند. اهمیت بالینی الکتروفورز Hb در بیماری های سلول داسی، هموگلوبین H، تالاسمی ماژور ، تالاسمی مینور، هموگلوبینC می باشد. نمای الکتروفورزی این هموگلوبینوپاتی ها کاملاً کلاسیک می باشد. یعنی برای بیماری های فوق الذکر تشخیصی است.
عوامل مداخله گر:
انتقال خون در طی 12 هفته قبل ممکن است سبب تغییر نتایج آزمایش شود. آنمی مگالوبلاستیک ناشی از داروها و هیپرتیروئیدیسم باعث افزایش سطح HbA2 می شود.
توضیحات:
در منبعی ذکر شده است که کروماتوگرافی تعویض یونی بهترین روش برای اندازه گیری کمی غلطت های بالای HBF است.
آزمایش مرتبط با این تست، آزمون مستقیم Hb خون می باشد.
