لیست آزمایش‌ها

Triiodothyronine (T3)

By فوریه 5, 2022No Comments

نام اختصاری:  T3

سایر نام ها: تری یدوتیرونین، Total T3

بخش مورد انجام: آنالیز هورمون

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم

حجم نمونه مورد نیاز: 0.6 ml

شرایط نمونه گیری:

  1. نيازي به ناشتايي نمي باشد.
  2. بیمار با تأیید پزشک باید هر گونه داروی مؤثر بر نتایج آزمون را قبل از نمونه گیری قطع نماید.

ملاحظات نمونه گیری:

  1. سابقه و مصرف دارويي بيمار را بررسي نمائيد.
  2.  مصرف اخیر هرگونه داروي مرتبط با تست را سوأل نموده و روي برگه بيمار ثبت نمائيد.
  3. سن مراجعه کننده حائز اهمیت بوده و آن را در برگه آزمایش درج کنید.

موارد عدم پذیرش نمونه: نمونه شدیداً همولیز مورد قبول نمی باشد.

شرایط نگهداری:

  1. سرم میبایست در ظرف 48 ساعت جدا گردد.
  2. نمونه به مدت 7 روز در c4 و 30 روز در c20- پایدار است.

کاربردهای بالیني :

  1. تشخيص هيپرتيروئيدي ( پرکاری تیروئید) بویژه در بیماران با TSH پایین و T4 طبیعی.
  2. ارزيابي درمان جايگزيني و سركوبگر تيروئيد.
  3. تشخيص توكسيكوز T3 ( T3 افزایش یافته همراه  با T4 طبیعی ).

روش مرجع: RIA

روش ارجح: کمی لومینوسانس، الکترو کمی لومینوسانس

سایر روشها: fluorescence polarization immunoassay (FPIP)، fluorometric immunoassay،

.ELISA                  

مقادیر طبیعی :

SI: nmol/Lng/dlسن
1.54 – 11.40100 – 7403- 1 روز
1.62 – 3.77105 – 24511- 1 ماه
1.62 – 4.14105 – 2695- 1 سال
1.45 – 3.7194 – 24110- 6 سال
1.26 – 3.2882 – 21315- 11 سال
1.23 – 3.2380 – 21020- 16 سال
1.08 – 3.1470 – 20450- 20 سال
0.62 – 2.7940 – 18190- 50 سال

تفسیر: در پرکاری تیروئید معمولاً سطح T4 و T3 بالا می رود، اما در یک زیر مجموعه کوچکی از بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید تنها سطح T3 بالا (مسمومیت T3) است. در کم کاری تیروئید، T4 و T3 کاهش یافته است. سطح سرمی T3 غالباً در بیماران یوتیروئید (euthyroid) کاهش یافته است. افزایش سطح T3  بیشتر از 3.2 nmol/L در بزرگسالان و بیشتر از 3.7 nmol/L در کودکان نشان دهنده پرکاری تیروئید و یا افزایش پروتئین های متصل شونده به هورمون تیروئید است. سطح غیر طبیعی (بالا و یا پایین) از پروتئین های متصل شونده به هورمون تیروئید (عمدتاً آلبومین و گلوبولین متصل شونده به تیروئید) ممکن است منجر به غیر طبیعی شدن غلظت T3 در بیماران یوتیروئید گردد.

افزایش سطح :

   هيپرتيروئيدي اوليه (بیماری گريوز، بیماری پلامر، آدنوم توكسيك تيروئيد). در این بیماریها با وجود تحریک نا کافیTSH، تولید  T3 افزایش می یابد.

     تيروئيديت حاد ( تيروئيد هاشيموتو)

     هيپرتيروئيدي مصنوعي؛ در افرادی که خودسرانه و بدون تجویز پزشک T3 مصرف می نمایند.

      استروما اواري؛ بافت نابجای تیروئید در تخمدان یا هر کجای دیگر بدن که موجب تولید T3 اضافی می گردد.

      افزايش TBG؛ در شرایطی مانند بارداري، هپاتيت، هيپرپروتئينمي مادرزادي، موجب افزایش T3 می گردد.

کاهش سطح :

  •  هيپوتيروئيدي (مانند كرتينيسم- برداشت غده با عمل جراحي- ميكسدم). در این بیماریها با وجود تحریک کافی TSH، تولید T3 کاهش می یابد.
  •  نارسايي هيپوفيز و نارسايي هيپوتالاموس
  •  سوءتغذيه پروتئين
  •  كاهش پروتئين در بدن ( مانند سندرم نفروتيك)
  •  كمبود يد
  •  بيماري هاي غير تيروئيدي ( نارسايي كليه، بيماري كوشينگ، جراحي، سيروز، سرطان پيشرفته)
  •  بيماري هاي كبدي

عوامل مداخله گر:

  • تجویز اخیر رادیو ایزوتوپها در روش های رادیو ایمونو اسی (RIA) موجب نامعتبر شدن نتایج می گردد.
  • بارداری موجب افزایش سطح T3 می شود.
  • افراد در معرض تماس با حیوانات ممکن است دارای آنتی بادی ضد حیوانی (anti-animal antibodies) باشند. این آنتی بادیها (anti- T3 antibody) ممکن است در روشهای ایمونو اسی تداخل کرده و نتایج نا معتبر حاصل شود.

داروهای افزایش دهنده : استروژن، متادون، ضد بارداری خوراکی (ocp) و هروئين.

داروهای کاهش دهنده : استروئيد هاي آنابوليك، آندروژن ها، فني توئين، پروپرانولول، رزرنين، ساليسيلات ها (با دوز بالا) و  دگزامتازون.

توضیحات:

  • آزمون T3 غالباً برای تشخیص پر کاری تیروئید بکار می رود.
  • سنجش T3 براي تشخيص هيپوتيروئيدي چندان مفيد نمي باشد زيرا بيماري هاي غير تيروئيدي مي توانند با كاهش تبديل كبدي T4 به T3 ، از سطح T3 بكاهد.
  • T3 به عنوان شاخصی جهت غربالگری عمومی از جمعیت بدون ظن بالینی به پرکاری تیروئید، کارآمد نیست.
  • این آزمایش با آزمایش برداشت رزینی T3 (T3 uptake) تفاوت دارد.