نام اختصاری: Allergy test
سایر نام ها: تست سرمی غربالگری آلرژی،
Antibody Allergen Specific IgE، IgE Allergen Specific، RAST Test، Allergy blood testing
بخش انجام دهنده: ایمونولوژی
نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم (ترجیحاً)، پلاسما هپارینه
حجم نمونه مورد نیاز: 1ml
شرایط نمونه گیری:
نیاز به ناشتایی نمی باشد.
در صورت استفاده از روشهایی که براساس استفاده از مواد رادیواکتیو هستند، بیمار نباید در طی 24 ساعت قبل از نمونه گیری در معرض مواد رادیواکتیو قرار گرفته باشد.
ملاحظات نمونه گیری:
1. مطابق دستورالعمل آزمایشگاه از بیمار نمونه خون وریدی گرفته شود.
2. محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید. بهتر است محل خونگیری را با پانسمان فشارنده ببندید.
3. اجازه دهید خون گرفته به مدت24 ساعت در دمای یخچال (8- 2 درجه ساتیگراد) بماند و تشکیل لخته دهد.
4. سرم جدا شده باید شفاف و عاری از فیبرین ، همولیز و یا لیپمیک باشد.
5. نمونه گیر می بایست شرح حالی از وضعیت بالینی بیمار از وی پرسیده و در صورت لزوم در برگه آزمایش یادداشت نماید. در صورت استعمال داروهای کورتیکواستروئیدی توسط بیمار آن را در برگه آزمایش یادداشت نمایید.
6. به بیمار خاطر نشان سازید که در طی نمونه گیری دچار هیچگونه واکنش آلرژیک نخواهد شد.
موارد عدم پذیرش نمونه:
1. سرم های با همولیز و لیپمی شدید.
2. نمونه ایکه چندین ساعت در دمای اتاق مانده باشد.
شرایط نگهداری: نمونه به مدت 2 روز در دمای oC 2-8و برای 14 روز در oC -20پایدار است. در صورت نگهداری برای مدت طولانی تر آن را در 70oC- نگه دارید.
کاربردهای بالینی: جهت ردیابی پاسخهای آلرژیک به مواد مختلف محیطی مانند حیوانات، آنتیبیوتیکها، غذاها، علف و گیاهان، گرد و غبار داخل منزل یا محیط کار، مایت، حشرات، انسولین، مخمرها، قارچها و درختان از این تست میتوان استفاده نمود. مخصوصاً در مواردی مانند تب یونجه، آسم خارجی، اگزمای آتوپیک، آنژیوادم و حساسیتهای تنفسی مفید است.
روش مرجع: سنجش رادیو آلرگوسوربنت (RAST)
روش ارجح: الکترو کمی لومینوسانس ایمنو اسی(ECLIA)
سایر روشها: ایمنو بلاتینگ، RIA، ELISA، نفلومتری و ایمنوفلورومتری.
مقادیر مرجع:
روش RAST: بزرگسالان:1.9 – 159 IU/ml
کمتر از دو سال: 0.1 – 13 IU/ml
2 تا 5 سالگی: 0.1 – 56 IU/ml
6 تا 10 سالگی: 0.1 – 85 IU/ml
روش RIA: 3 – 423 IU/ml
روش ELISA: 150 IU/ml >
هر آلرژن از 0 تا 4 نمره گزاری می گردد. نمره صفر نشاندهنده عدم ردیابی IgE (عدم آلرژی زایی)، نمره یک به معنی نتایج حدواسط و نمره دو تا چهار نشاندهنده آلرژی زایی و شدت آنتیبادی IgE افزایش یافته بر علیه آلرژن میباشد.
تفسیر: اندازه گیری ایمنوگلوبولین E (IgE) سرم، روشی مؤثر برای تشخیص آلرژی و بخصوص برای شناسایی آلرژن ( ماده ای که فرد به آن آلرژی دارد) می باشد. هنگامیکه اشخاص آلرژیک با آلرژن تماس پیدا کنند، سطح IgE سرم افزایش می یابد. دستجات گوناگونی از آلرژن ها می توانند موجب پاسخ آلرژی شوند. این آلرژنها شامل: پوست بدن حیوانات، بعضی از غذاها، قارچها و مخمرها، حشرات و سموم حشرات، داروها و مواد موجود در محیط کار افراد می باشد.
انجام تست آلرژی سرمی درموارد زیر کاربرد دارد:
در مواردی که حساسیت به یک آلرژن اختصاصی وجود دارد و میتوان توسط ایمونوتراپی اقدام به حساسیت زدایی فرد نمود.
● در مواردی که تست پوستی غیرقابل اعتماد باشد.
● سابقه وجود واکنشهای شدید آلرژیک به تستهای پوستی.
● انجام تست جهت اطفال.
● در بیمارانی که بدلایل مختلف نمیتوانند تست پوستی انجام دهند.
● در مواردی که درمانهای حساسیت زدایی براساس تستهای پوستی موفقیتآمیز نبودهاند.
تصمیم گیری راجع به روش تشخیصی آلرژی و شناسایی آلرژن بستگی به فاصله زمانی میان تماس با یک آلرژن و انجام آزمایش، گروه آلرژن، سن بیمار، احتمال بروز شوک آنافیلاکسی و اندام هدف مبتلا شونده ( پوست، ریه، روده و مانند آن) دارد. سنجش IgE سرمی، همانند آزمون های پوستی برای تشخیص آلرژی و شناسایی آلرژن بکار برده می شود، تا بتوان یک رژیم مناسب ایمنی درمانی تجویز نمود. این روش بسیار دقیقتر و کم خطر تر از آزمون پوستی است.
انجام آزمایش در موارد زیر کابرد ندارد.
◙ در صورتی که تمامی تستهای پوستی منفی باشند.
◙ در مواردی که علایم بیمار خفیف بوده یا اینکه به درمانهای معمول طبی پاسخ دهد.
◙ در مواردی که سطح سرمی IgE کمتر از 10Iu/ml باشد.
◙ بیمارانی که به ایمونوتراپی پاسخ خوبی دادهاند.
◙ مبتلایان به آلرژیهای متعدد.
عوامل مداخله گر :
موارد منفی کاذب در مواردی دیده میشود که نمونه گیری از بیمار بلافاصله پس از یک واکنش حساسیتی که اخیراً رخ داده است صورت گرفته باشد.
در مواردی که IgE بسیار بالا است (بیشتر از 3000Iu/ml) مانند عفونتهای انگلی، ممکن است اتصال غیراختصاصی سبب نتیجه مثبت کاذب گردد.
بیماریهای هم زمان که با افزایش سطح IgG همراهند سبب نتایج منفی کاذب خواهند گشت.
داروهایی که می توانند منجر به کاهش سطح IgE گردند مانند کورتیکواستروئیدها، داروهای گشادکننده برونش، فنی توئین و آنتی هیستامین ها در نتایج آزمون تداخل ایجاد می کنند.
نمونه های با همولیز و یا لیپمی شدید می تواند در نتایج آزمون تداخل ایجاد نماید.
د ر صورت انجام آزمایش به روش RIA یا RAST ، نتایج کاذب در بیمارانی که یک هفته قبل از انجام آزمایش اسکن رادیوایزوتوپ انجام داده اند مشاهده می شود.
توضیحات:
در بیماریهای گوناگون، IgE میتواند 30-4 برابر طبیعی افزایش یابد که در بین آنها اختلالات آتوپیک و عفونتهای انگلی دارای بیشترین اهمیت هستند. محدودیت اصلی در انجام این آزمایش محدوده گسترده و هم پوشان مقادیر IgE بین بیماریهای آتوپیک و غیرآتوپیک است. در حالی که نتیجه مثبت تست معمولاً معنیدار است، یک نتیجه منفی، دو پهلو و مبهم خواهد بود.
در تست RAST که یک روش رادیوایمونواسی میباشد، آلرژنهای اختصاصی بر روی یک دیسک کاغذی قرار گرفتهاند و با اضافه نمودن سرم بیمار مبتلا به آلرژی، IgE اختصاصی به آنتیژنهای موجود روی دیسک کاغذی باند شده و در مرحله بعد با اضافه نمودن آنتی IgE نشاندار شده با مواد رادیواکتیو، IgE اختصاصی بیمار ردیابی میشود. سیستمهایی که براساس ایمونواسی آنزیمی یا ایمونوفلورومتری طراحی شدهاند نیز وجود دارند.
در صورت استفاده از روشهایی که براساس استفاده از مواد رادیواکتیو هستند، بیمار نباید در طی 24 ساعت گذشته در معرض مواد رادیواکتیو قرار گرفته باشد.
