Anti Cardiolipin Antibodies, IgG/IgM,Serum

نام اختصاری:  ACA

سایر نام ها: آنتی بادی ضد کاردیولیپین، Antiphospholipid Antibodies،   Cardiolipin Antibodies,IgG/IgM, Serum

بخش انجام دهنده: ایمونولوژی

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم

حجم نمونه مورد نیاز:  0.5 ml

شرایط نمونه گیری: نیاز به ناشتایی نمی باشد.

ملاحظات نمونه گیری:

مطابق دستورالعمل آزمایشگاه، از بیمار نمونه خون وریدی گرفته شود.

محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید.

در صورت مصرف دارو توسط بیمار، نام دارو را در برگه آزمایش یادداشت نمایید.

موارد عدم پذیرش نمونه:

نمونه سرم که مکرراً ذوب و فریز گشته مورد قبول نمی باشد.

سرم با همولیز و یا لیپمیک شدید مورد قبول نمی باشد.

شرایط نگهداری:

ترجیحاً سرم را تا زمان آزمایش در فریزر نگه دارید.

نمونه در  دمای 4oC و  20oC-  به مدت 21 روز پایدار است.

کاربردهای بالینی:

کمک به تشخیص بیماری لوپوس اریتروماتوز سیستمیک (SLE)

تشخیص افتراقی سندرم های ضد فسفولیپید یا شبه لوپوسی یعنی ترومبوز عودکننده، سقط جنین مکرر، ترومبوسیتوپنی و بندرت هموراژی ( خونریزی) شدید.

مثبت کاذب تستهای VDRL یا RPR

روش مرجع: –

روش ارجح: آنزیم ایمونو اسی  (EIA)

سایر روشها: لوپوس آنتی کوآگولانت یا ضد انعقاد لوپوسی (LA)، کمی لومینوسانس (CL)، RIA، ELISA

مقادیر مرجع:

IgG:     منفی: 10 GPL U/ml  >

مشکوک:   10 – 14.9 GPL U/ml

مثبت:15 GPL U/ml  >

IgM:     منفی: 7 MPL U/ml  >

مشکوک:   7 – 14.9 MPL U/ml

مثبت: 15 MPL U/ml

ü مقادیر مثبت قوی برای هر دو آنتی بادی IgG/IgM: 80 GPL or MPL ≤

تفسیر: آنتی بادیهای ضد کاردیو لیپین (ACA) از گروه آنتی بادیهای ضد فسفولیپید می باشند. آنتی بادیهای ضد کاردیولیپین (IgG/IgM) در قریب به 40 درصد مبتلایان به SLE وجود دارد. این دو آنتی بادی ممکن است در مبتلا یان به لوپوس القاء شده با دارو و نیز بیماریهای خود ایمن (از قبیل سیفلیس، عفونت حاد، …) و کهنسالان سالم نیز در مقادیر کمتر وجود داشته باشد. همچنین سکته در بزرگسالان جوان با افزایش سطح این آنتی بادیها ارتباط دارد.

عوامل مداخله گر :

نتایج مثبت کاذب در روشهای RIA یا ELISA، ممکن است در افراد مبتلا به عفونتهای سیفلیسی در گذشته، مشاهده گردد.

قابلیت تکرارپذیری ضعیف سطوح ACA در روش ELISA مشاهده شده است.

ظهور موقتی این آنتی بادیها در مبتلایان به عفونتها، ایدز، التهاب، بیماریهای خودایمن یا سرطان مشاهده شده است.

نتایج مثبت کاذب در مصرف کنندگان داروهایی از قبیل کلروپرومازین، پروکایین آمید، فنی توئین (دیلانتین)، پنی سیلین، هیدرالازین و کینیدین مشاهده شده است.

سرم های شدیداً لیپمیک (بیشتر از 3g/dl تری گلیسرید)، ایکتریک (بیشتر از 40 mg/dl بیلی روبین) و همولیز (بیشتر از 1000 mg/dl هموگلوبین) در نتایج آزمون تداخل ایجاد می کنند.

توضیحات:

مثبت شدن این آزمایش در افراد مبتلا به SLE که با سقط خود به خودی جنین همراه است حائز اهمیت است.

منفی بودن تست ACA دلیل بر رد بیماری SLE یا بیماریهای شبه لوپوسی نمی باشد.

در بیماریهای روماتوئیدی، آنتی کاردیولیپین نوع IgG بیشتر از IgM است. در حالیکه در عفونتها و سرطانها آنتی کاردیولیپین نوع IgM بیشتر از IgG می باشد.

در صورت مشاهده علائم و یافته های بالینی، انجام تست آنتی بادی ضد کاردیولیپین پیشنهاد ی شود.

در صورت فقدان این آنتی بادیها، آزمایش LA ( ضد انعقاد لوپوسی) برای تأیید نتایج توصیه می گردد. از تست های مرتبط با این آزمون می توان به ANA، Anti ds DNA و آنتی بادی ضد فسفولیپید (APA) اشاره کرد.

برای دیدن نوشته هایی که دنبال آن هستید تایپ کنید.