نام اختصاری: Widal
سایر نام ها: تست سالمونلا، ویدال
بخش مورد انجام: سرولوژی
نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم تازه
حجم نمونه مورد نیاز: ml 1
شرایط نمونه گیری: بهتر است ناشتا باشد.
ملاحظات نمونه گیری:
از همولیز نمونه اجتناب گردد زیرا همولیز در نتایج آزمایش ایجاد تداخل می کند.
موارد عدم پذیرش نمونه: نمونه همولیزه مورد قبول نمی باشد.
شرایط نگهداری:
نمونه حداکثر تا 24 ساعت در یخچال نگهداری شود و برای مدت طولانی تر باید در ◦c 20- فریز شود. نمونه تا 30 روز در ◦c20- پایدار است.
کاربردهای بالینی:
آزمایش ویدال برای تشخیص آنتی بادی های موجود در سرم بیماران مبتلا به تیفوئید (حصبه) به کار می رود.
روش ارجح : ELISA
سایر روش ها : همالگوتیناسیون پاسیو
روش متداول : آلگوتیناسیون اسلایدی و لوله ای
مقادیر طبیعی:
1/80 > Ag O
1/160 > Ag H
1/40 > Ag vi
تفسیر:
آزمایشات سرولوژیکی از هفته دوم به بعد مثبت می شوند. معمولاً در اواخر هفته اول در 50% موارد آنتی بادی علیه آنتی ژن O در سرم بیماران مشاهده می شود و پس از 4 هفته در حدود 95- 90% موارد تیتر Ab در سرم افراد علیه آنتی ژنO مثبت می شود. حداکثر تیتر علیه آنتی ژنO در هفته ششم ظاهر می شود که پس از 6 ماه تا یک سال تیتر پایین می آید و از بین می رود. افزایش تیتر علیه AgO بهترین نشانه آلودگی اخیر می باشد. در صورتی که آنتی بادی علیه H آهسته تر بالا می رود و ممکن است سال ها همچنان بالا باقی بماند. آنتی بادی علیه آنتی ژن Vi در ناقلین سالم یا بیمار و یا بیمارانی که بهبود یافته اند مشاهده می شود.
عوامل مداخله گر:
- همولیز در نتایج آزمایش ایجاد تداخل می کند.
- مثبت های کاذب در روش اسلاید وجود دارد.
- در درمان با کلرامفنیکل و آمپی سیلین تیتر ویدال کاهش می یابد.
توضیحات:
یکی از عمده ترین اشکالات روش آگلوتیناسیون (کمپلکس ایمنی) پدیده منطقه ای (prezone,postzone) می باشد. به این معنی که در نتیجه بالا بودن بیش از حد غلظت آنتی بادی، عمل تشکیل کمپلکس آنتی ژن – آنتی بادی مختل شده و به صورت منفی کاذب خود را نشان می دهد که در چنین حالتی با پیش بینی پاسخ مثبت (که البته حتمی نیست) باید سرم رقیق شده و آزمایش تکرار گردد. بنابراین همواره تطبیق نتایج به دست آمده با حالات بالینی و شواهد کلینیکی الزامی است.
