نام اختصاری: CRP
سایر نام ها: پروتئین واکنشگر- C
بخش مورد انجام : بیوشیمی
نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم
حجم نمونه مورد نیاز: ml 0.5
شرایط نمونه گیری:
اغلب نیاز به ناشتایی نمی باشد.
پس از نمونه گیری فوراً سانترفیوژ و سرم جدا گردد.
ملاحظات نمونه گیری:
سن و جنس بیمار را در برگه آزمایش ثبت نمایید.
ترجیحاً نمونه فاقد همولیز و لیپمیک باشد.
موارد عدم پذیرش نمونه: نمونه با همولیز شدید مورد قبول نمی باشد.
شرایط نگهداری: نمونه در دمای اتاق به مدت 72 ساعت و در دمای C◦ 4 و C◦ 20- به مدت 14 روز پایدار است.
کاربردهای بالینی:
1- تشخیص فرایندهای التهابی سیستماتیک
2- تشخیص عفونت و ارزیابی پاسخ به درمان آنتی بیوتیکی عفونت های باکتریایی
3- تشخیص افتراقی فاز فعال بیماری از فاز غیر فعال در مبتلایان به عفونت همزمان
روش های متداول: IRMA, RIA
سایر روشها: ELISA, HIA (Tina-quant, Hemogenus Immunoassay)
مقادیر طبیعی:
mg/L 8 ≥ یا mg/dl 0.8 ≥
تفسیر: مقادیر بالای این پروتئین با فرآیندهای التهابی حاد سازگار است.
افزایش سطح:
1- واکنش های التهابی حاد غیر عفونی مانند آرتریت، تب حاد روماتیسمی، سندرم رایتر بیماری کرون
2- بیماری های کلاژن عروقی مانند سندرم واسکولیت، لوپوس اریتروماتوز
3- انفارکتوس یا آسیب بافتی مانند انفارکتوس حاد میوکارد، انفارکتوس ریوی، رد پیوند کلیه یا مغز استخوان ، ترومای وارد بر بافت نرم
4- عفونت ها باکتریایی مانند عفونت جراحت پس از عمل، عفونت مجاری ادراری، پیلونفریت، سل و مننژیت
5- بیماری بدخیم
عوامل مداخله گر:
استفاده از IUD به علت التهاب بافتی موجب نتایج مثبت کاذب می گردد.
کدورت بیش از حد سرم ممکن است موجب تداخل (روش نفلومتری ) در انجام آزمایش گردد.
مصرف قرص های ضدبارداری (OCP) ممکن است سطح CRP را افزایش دهد. هورمون های اگزوژن موجب افزایش کاذب می گردد.
توضیحات:
مقادیر افزایش یافته CRP یه طور کلی غیر اختصاصی بود و بدون یک سابقه بالینی کامل نباید تفسیر گردد.
