نام اختصاری: 2hpp
سایر نام ها: گلوکز 2 ساعت پس از صرف صبحانه یا بعد از تجویز گلوکز، 2PPG
بخش مورد انجام : بیوشیمی
نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم یا پلاسما، 2 ساعت پس از صرف غذا یا تجویز گلوکز
حجم نمونه مورد نیاز: 0.5 ml
شرایط نمونه گیری: بیمار باید8 تا 12 ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشد. در شرایط ناشتا از بیمار نمونه گیری کرده، سپس بیمار یک صبحانه سبک حاوی کربوهیدرات و یا محلول حاوی 75 gr کربوهیدرات میل نماید و تا دو ساعت بعد دیگر چیزی نخورد. و در نهایت نمونه گیری 2 ساعت بعد انجام شود.
ملاحظات نمونه گیری:
بیمار باید8 تا 12 ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشد.
به بیمار تذکر دهید در فاصله غذا و نمونه گیری سیگار نکشد.
بیمار در فاصله صرف غذا تا نمونه گیری باید در حالت استراحت باشد و از فعالیت شدید بپرهیزد.
در صورت استعمال داروهایی که بر نتیجه آزمایش تأثیر می گذارد.از مصرف آن اجتناب گردد.
سن بیمار حائز اهمیت بوده و در برگه آزمایش یادداشت گردد..
موارد عدم پذیرش نمونه: همو لیز شدید نمونه موجب رد آن می گردد
شرایط نگهداری: نمونه در C˚4 به مدت 7 روز و در C˚20- به مدت 30 روز پایدارمی باشد.
کاربردهای بالینی: تشخیص و پایش بیماران دیابت ملیتوس و سایر اختلالات کربوهیدراتی نظیر دیابت حاملگی، هیپوگلیسمی نوزادان، هیپوگلیسمی با منشأ ناشناخته (ایدیوپاتیک) و کارسینوم سلول های جزایر پانکراس.
روش مرجع: : روش آنزیماتیک هگزوکیناز ( در سرم و پلاسما)
روش ارجع: روش آنزیماتیک گلوکز اکسیداز
سایر روش ها: هگزوکیناز (متد UV)، O-Toluidine، فولن وو، شافر هارتمن- سوموژی، فروسیانید، بندیکت، واکنش رنگی نئوکوپرین و …
مقادیر طبیعی:
1- افراد 0 تا 50 سال <140 mg/dl
2- افراد 50 تا 60 سال <150 mg/dl
3- افراد بالای 60 سال <160 mg/dl
4- آزمون غربالگری گلوکز 1 ساعته برای دیابت حاملگی: <140 mg/dl
تفسیر: آزمایش گلوکز دو ساعت بعد از صرف غذا، نشان دهنده توانایی فرد در حذف گلوکز اضافی از جریان خون است. این آزمایش در افرادی که عوارض نفروپاتی، نوروپاتی و رتینوپاتی دیابت را علارغم قند خون عادی نشان می دهند، بررسی گلیکوزوری در غیاب گلیکوزمی، بیماران با سندرم متابولیک و افرادی که سابقه خانوادگی عدم تحمل به کربوهیدرات، تصلب شرایین یا تولد نوزاد بزرگتر از حد نرمال مورد ارزیابی قرار می گردد.
افزایش سطح: دیابت قندی، دیابت قندی حاملگی، سوء تغذیه، پاسخ استرسی حاد به شرایطی نظیر عفونت، سوختگی ها و جراحی، سندرم کوشینگ، فئوکروموسیتوم، گلوکاگونوما، آکرومگالی و درمان با دیورتیک ها و کورتیکواستروئیدها.
کاهش سطح: انسولینوما، هیپوتیروئیدی، کاهش فعالیت هیپوفیز، بیماری آدیسون، بیماری وسیع کبدی، روماتوئیدی و قلبی، زیاده روی در مصرف انسولین، روزه داری و گرسنگی طولانی مدت.
واکنش تداخلی:
استعمال سیگار، ورزش شدید، چاقی، استرس، مصرف غذا طی 2 ساعت آزمایش و مصرف دیورتیک های تیازیدی و ضد بارداری خوراکی سطح گلوکز خون را افزایش می دهد.
ناتوانی در خوردن غذا (gr75 کربوهیدرات)، استفراغ همه یا بخشی از غذا طی 2 ساعت آزمایش سطح گلوکز خون را کاهش می دهد.
توضیحات:
1- قبل از 2hpp باید قند خون ناشتا به عنوان قند خون پایه اندازه گیری شود.
2- غذای مورد استفاده در آزمایش باید حداقل حاوی gr 75 کربوهیدرات باشد.
3- به منظور انجام آزمون غربالگری گلوکز 1 ساعته دیابت حاملگی به بیمار ناشتا یا غیر ناشتا ، gr 50 گلوکز خوراکی بدهید.
4- برای افراد بستری نباید درخواست شود.
5- همراهی این آزمایش با تست HbA1C ارزش تشخیصی آزمایش را بالا خواهد برد.
