بیماری بورگر بیماری است که در آن رگ‌های خونی کوچک و متوسط در بازوها ویا پاها ملتهب و مسدود می‌شوند (واسکولیت). این مسئله باعث کاهش جریان خون در مناطق آسیب دیده بدن و در نهایت منجر به آسیب به بافت‌ها می‌شود. علائم بیماری بورگر ممکن است شامل سردی، بی‌حسی، گزگز یا سوزش و درد باشد. علائم ممکن است ابتدا در نوک انگشتان یا انگشتان پا احساس شود و سپس به سمت بالا و دست‌ها یا پاها حرکت کند. علائم دیگری که ممکن است ایجاد شوند عبارتند از: تغییر در بافت و رنگ پوست، پدیده رینود، گرفتگی عضلات دردناک، تورم (ادم)، زخم‌های پوستی و قانقاریا. بیماری بورگر تقریباً همیشه در افرادی که از تنباکو استفاده می‌کنند رخ می‌دهد، اما دقیقاً مشخص نیست که تنباکو چگونه در ایجاد این بیماری نقش دارد. برخی از افراد ممکن است استعداد ژنتیکی برای بیماری بورگر داشته باشند. همچنین ممکن است که بیماری بورگر یک بیماری خودایمنی باشد، زیرا به نظر می‌رسد سیستم ایمنی نقش زیادی در توسعه آن ایفا می‌کند.

علائم بیماری بورگر از چه زمانی شروع می‌شود؟

علائم ممکن است در یک محدوده سنی منفرد یا در چندین محدوده سنی شروع شود. علائم برخی از بیماری‌ها ممکن است در هر سنی شروع شود. دانستن زمان ظاهر شدن علائم می‌تواند به ارائه دهندگان پزشکی کمک کند تا تشخیص صحیح را پیدا کنند.

علائم

انواع علائم تجربه شده و شدت آنها ممکن است در افراد مبتلا به این بیماری متفاوت باشد. تجربه شما ممکن است با دیگران متفاوت باشد و برای اطلاعات بیشتر باید با ارائه دهنده مراقبت‌های اولیه خود مشورت کنید.

این فهرست همه علائم احتمالی مرتبط با این بیماری را شامل نمی شود، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • ترومبوز شریانی؛ تشکیل لخته خون در داخل شریان.
  • قانقاریا؛ یک وضعیت جدی و بالقوه تهدیدکننده زندگی که با مرگ توده قابل توجهی از بافت بدن (نکروز) ایجاد می‌شود.
  • نوروپاتی حسی؛ نوروپاتی محیطی که بر اعصاب حسی تأثیر می‌گذارد.
  • زخم پوست؛ ناپیوستگی پوست که از بین رفتن کامل اپیدرم و اغلب بخش‌هایی از درم و حتی چربی زیر پوست را نشان می‌دهد.
  • واسکولیت؛ التهاب رگ خونی.
  • آکروسیانوز؛ تغییر رنگ مایل به آبی پوست دست یا پا.
  • آرترالژی؛ درد مفاصل.
  • پارستزی؛ احساسات غیر طبیعی مانند گزگز، یا بی‌حسی پوست بدون هیچ دلیل فیزیکی ظاهری.
  • هیپرهیدروزیس؛ تعریق بیش از حد غیر طبیعی (تعریق) علیرغم عدم وجود محرک‌های مناسب مانند هوای گرم و مرطوب.
  • بی‌خوابی؛ مشکل مداوم در شروع یا حفظ خواب.

شما تنها نیستید

حدود 30 میلیون نفر در ایالات متحده به یک بیماری نادر مبتلا هستند. از آنجایی که شما و مراقبانتان با تشخیص بیماری نادر مواجه می‌شوید، طبیعی است که با طیف وسیعی از احساسات غرق شوید. عبور از چالش‌های غیرمنتظره، هماهنگی مراقبت و رسیدگی به نگرانی‌های مالی ممکن است طاقت‌فرسا به نظر برسد. تشخیص داده شده که مقابله با تشخیص بیماری نادر یک فرآیند مستمر است و نیازهای شما ممکن است در طول زمان تغییر کند.