با شیوع سویه‌های جدید ویروس SARS-CoV-2 و تغییر علائم و شدت شیوع بیماری ناشی از آن، طبیعتاً سؤالات مختلفی در این زمینه به‌وجود می‌آید. یکی از این سؤالات برای بسیاری از افراد این است که آیا تزریق واکسن واقعا تأثیری در سیستم ایمنی آنها در برابر این ویروس داشته است؟ آیا انواع مختلف واکسن با گذشت زمان، از این نظر با یکدیگر تفاوت دارند؟

خوشبختانه یافتن پاسخ این سؤالات با انجام تست آنتی‌بادی‌های نوترالیزان امکان‌پذیر است.

با تست  SARS-CoV-2 RBD IgGمتوجه میزان آنتی‌بادی تولید شده در بدن خود خواهید شد. سطح آنتی‌بادی‌های دفاعی تولید‌شده بر اثر دریافت واکسن کرونا با این آزمایش قابل اندازه‌گیری است و می‌توان از آنها برای تشخیص عملکرد صحیح واکسن استفاده کرد.

S-RBD

آنتی‌بادی‌های COVID-19 S-RBD بخشی از مکانیزم دفاعی ما هستند. تحقیقات متعدد نشان می‌دهد وجود مقادیر بیشتر این آنتی‌بادی‌ها، موجب خنثی‌سازی ویروس و بلوکه کردن ویروس از ورود به سلول‌ها و ایجاد عفونت می‌شود.

افرادی که به این ویروس مبتلا شده‌اند معمولا مقادیر بالایی از این آنتی‌بادی‌ها را دارند. به همین دلیل، واکسن‌های طراحی‌شده نیز S-RBD را هدف قرار می‌دهند.

زمان قابل انجام

در اغلب واکسن‌های کرونا، خصوصاً انواع تزریق‌شده در ایران باید دو دوز واکسن با فاصله زمانی به فرد تزریق شود تا حداکثر ایمنی به‌دست آید.

در اکثر موارد، ایمنی بدن ما ۱۴ روز پس از دوز دوم تکمیل شده و مقدار آنتی‌بادی مورد نیاز برای مقابله با این ویروس افزایش می‌یابد.

برای انجام تست آنتی‌‌بادی کرونا، دو هفته پس از دریافت دوز دوم واکسن، زمان مناسبی است. این تست از طریق نمونه‌گیری خون قابل انجام است.

ایمنی در برابر ویروس کرونا

ایمنی هومورال :در صورت ابتلا به این ویروس و توسط سلول‌های لنفوسیت B و با تولید آنتی‌بادی اختصاصی شکل می‌گیرد.

تولید IgM در پاسخ به پروتئین‌های S و N مربوط به SARS-Cov-2 طی چهار هفته به اوج خود می‌رسد و پس از گذشت سه ماه از شروع علائم، دیگر قابل تشخیص نیست.

افزایش IgG به طور معمول ۱۰ روز تا ۲ هفته پس از شروع علائم ایجاد می‌شود و تا چند ماه قابل اندازه‌گیری است.

آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده

آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده (Neutralizing antibodies) نقش مهمی در جلوگیری از انتشار ویروس دارند و برای محافظت در برابر عفونت ویروسی و ایجاد درمان های موثر ابزار مفیدی هستند.

آنتی‌بادی‌های خنثی کننده در مقابل نواحی غالب ایمنی ویروس مانند آنتی‌ژن پروتئین M, S, NP نقش مهمی در جلوگیری از عفونت‌های ویروسی و همچنین پاک‌سازی ویروس در مرحله عفونت حاد یا کنترل روند بیماری در طی فاز مزمن دارند.

توجه

اعلام نتیجه مثبت آزمایش آنتی‌بادی کرونا و اطمینان از کارکرد مؤثر واکسن، به‌منزله سطح خاصی از ایمنی یا مصونیت در برابر عفونت ‌کرونا نیست زیرا هنوز به‌صورت قطعی مشخص نیست تقویت ایمنی توسط واکسن‌های کرونا تا چه مدت در بدن انسان پایدار است. بنابراین با در نظر گرفتن این که این محافظت با گذشت زمان کاهش می‌یابد و با وجود تزریق واکسن، احتمال ابتلا به آن همواره وجود دارد، رعایت پروتکل های بهداشتی باید ادامه یابد.