پیشرفت در سرطان دوران کودکی

تبدیل درمان‌های شخصی به واقعیت

کودکان اغلب دچار برآمدگی و کبودی در سطح پوستشان می شوند. به نظر نمی‌رسد که آن‌ها می‌توانند چیزی به ترسناکی سرطان داشته باشند، اما این امکان پذیراست.

هر سال بیش از 10000 کودک در ایالات متحده به سرطان مبتلا می‌شوند. برخی از موارد، ناشی از تغییرات در ژن‌های خاصی است که از والدین به فرزندانشان منتقل می‌شود؛ اما این‌ علل نادر هستند. علل بیشتر موارد سرطان در کودکان شناخته شده نیست.

پیشرفت‌های انجام شده در چند دهه اخیر منجر به زنده ماندن کودکان بیشتری از سرطان شده است و درک بهتر این بیماری به این معنی است که تعداد بیشتری از کودکان مبتلا به سرطان درمان‌های شخصی دریافت می‌کنند.

درمان سرطان دوران کودکی

سرطان فقط یک بیماری نیست. انواع مختلفی دارد. اما همه سرطان‌ها زمانی شروع می‌شوند که برخی از سلول‌های بدن شروع به رشد غیرقابل کنترل می‌کنند. گاهی اوقات، این سلول‌ها به سایر قسمت‌های بدن گسترش می‌یابند.

لوسمی‌ها شایع ترین انواع سرطانی هستند که در کودکان مشاهده می‌کنیم. این‌ها سرطان‌هایی هستند که در انواع خاصی از سلول‌های خونی شروع می‌شوند.

شایع‌ترین سرطان‌ها، مغز، اعصاب و نخاع هستند. لنفوم – نوع دیگری از سرطان خون – در کودکان و نوجوانان نیز رخ می‌دهد. کودکان ممکن است تحت تأثیر تومورهای چشم، غده فوق کلیوی، کلیه‌ها، ماهیچه‌ها و استخوان‌ها قرار گیرند.

درمان‌های رایج برای سرطان‌های دوران کودکی شامل جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی است. این‌ها را می‌توان به صورت ترکیبی یا به تنهایی استفاده کرد.

شیمی درمانی و پرتودرمانی با از بین بردن سلول‌های سرطانی با رشد سریع عمل می‌کنند. اما این درمان‌ها می‌توانند به سلول‌های طبیعی نیز آسیب برسانند. این آسیب می‌تواند عوارض جانبی مانند عفونت، ریزش مو و حالت تهوع ایجاد کند. اما این عوارض اغلب از بین می‌روند. سایر عوارض جانبی مانند کاهش شنوایی ممکن است از بین نرود و برخی می‌توانند پس از توقف درمان ظاهر شوند.

برخی از کودکان ممکن است به درمان‌های دیگری مانند ایمونوتراپی یا پیوند سلول‌های بنیادی نیاز داشته باشند. انواع مختلف سرطان به درمان‌های متفاوتی نیاز دارند.

دکتر ویل پارسونز، متخصص سرطان کودک در بیمارستان کودکان تگزاس توضیح می‌دهد که تا همین اواخر، همه کودکان مبتلا به سرطان یکسان، درمان‌های یکسانی دریافت می‌کردند. اما کشف برخی تغییرات ژنی به نام جهش در سلول‌های سرطانی شروع به تغییر این موضوع کرده است. این جهش‌ها باعث رشد غیرقابل کنترل سلول‌های سرطانی می‌شوند.

نوع جدیدی از درمان به نام داروهای هدفمند می‌تواند اثرات این جهش‌های مضر را مسدود کند. آنها باعث توقف رشد سلول‌های سرطانی یا مرگ می‌شوند، بدون اینکه آسیب زیادی به سلول‌های طبیعی وارد کنند. داروهای هدفمند اغلب عوارض جانبی کمتری نسبت به شیمی درمانی دارند.

داروهای هدفمند در دهه گذشته از یک نظریه به واقعیت تبدیل شده‌اند. این پیشرفت باعث آزمایش‌های سریع‌تر و ارزان‌تر برای مشخص کردن جهش‌های سرطانی شده است.

محققان در حال آزمایش راه‌هایی برای گسترش غربالگری جهش ژنی برای کودکان مبتلا به سرطان هستند. یک مطالعه در حال انجام Pediatric MATCH نام دارد. این مطالعه در تلاش است تا جهش یافت شده در تومور کودک را با دارویی که برای جهش ژنی خاص هدف قرار گرفته است، به جای نوع خاصی از سرطان تطبیق دهد.

درمان شخصی سازی

سلول‌های CAR T جدیدترین و شخصی سازی‌شده‌ترین درمان سرطان هستند. برای ساخت سلول‌های CAR T، سلول‌های سیستم ایمنی به نام سلول‌های T از خون فرد مبتلا به سرطان جمع آوری می‌شود. سلول‌های T سپس در آزمایشگاه اصلاح می‌شوند تا بتوانند سلول‌های سرطانی را پیدا کرده و از بین ببرند. سپس میلیون‌ها سلول از این سلول‌های طراح رشد کرده و دوباره به بیمار تزریق می‌شوند.

دکتر نیرالی شاه، متخصص سرطان کودک در NIH می‌گوید: «در حال حاضر، آن‌ها برای بیمارانی که بیماریشان عود کرده‌ یا خطر عود بالایی دارند، در نظر گرفته شده‌اند. یکی از دلایل آن این است که درمان‌های استاندارد معمولاً بسیار خوب عمل می‌کنند. مورد دیگر این است که ساخت سلول‌های CAR T گران است زیرا هر بار سفارشی ساخته می‌شوند.

محققان در حال آزمایش سلول‌های CAR T خارج از قفسه هستند که می‌توانند در دسته‌های بزرگ ساخته شوند و برای بسیاری از کودکان استفاده شوند. این می‌تواند هزینه و زمان مورد نیاز برای تولید آن‌ها را کاهش دهد. او می‌گوید: «اما ما باید بدانیم که آیا تأثیر آن‌ها به همین اندازه ادامه خواهد داشت یا خیر و آیا عوارض جانبی آن متفاوت است یا خیر». بنابراین آن‌ها باید در آزمایشات بالینی بیشتر مورد ارزیابی قرار گیرند.

سلول‌های CAR T و بسیاری از درمان‌های جدید دیگر برای کودکان مبتلا به سرطان در مطالعاتی به نام کارآزمایی‌های بالینی مورد آزمایش قرار می‌گیرند. اگر فرزند شما سرطان دارد، با تیم مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا در مورد همه گزینه‌های درمانی اطلاعات به دست آورید.

شخصی سازی درمان همچنین می‌تواند به معنای تنظیم میزان درمانی باشد که کودک دریافت می‌کند. این اغلب به معنای کاهش خطر عوارض جانبی است.

برای برخی از انواع سرطان، محققان می‌توانند پیش‌بینی کنند که کدام تومورها خطر بازگشت کمی دارند. کودکان در معرض خطر کم عود ممکن است اکنون بتوانند دوزهای کمتری از شیمی درمانی یا پرتودرمانی دریافت کنند. آن‌ها حتی ممکن است بتوانند از برخی درمان‌های سمی به طور کامل چشم پوشی کنند.

کاهش میزان درمان می‌تواند تفاوت زیادی در کیفیت زندگی در طول درمان و بعد از درمان ایجاد کند. اما مهم نیست که چه درمان‌هایی لازم است، بسیاری از عوارض جانبی را می‌توان مدیریت کرد. به عنوان مثال، داروها می‌توانند علائم ناشی از شیمی درمانی مانند حالت تهوع را مدیریت کنند.

برخی از درمان‌های سرطان ممکن است اثرات دیررس داشته باشند. این‌ها عوارض جانبی هستند که ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها پس از درمان رخ دهند. آن‌ها شامل مشکلات یادگیری و رشد، آسیب به قلب، و افزایش خطر ابتلا به سرطان‌های دیگر در زندگی هستند. این دلیل دیگری است که چرا محققان می‌خواهند در صورت امکان، میزان درمان را کاهش دهند.

برای برخی از درمان‌ها، اثرات دیررس هنوز اجتناب ناپذیر است. بنابراین مراقبت شخصی پس از درمان، که مراقبت بقا نامیده می‌شود، برای هر کودکی که تحت درمان سرطان قرار گرفته است، حیاتی است. برنامه‌های مراقبت بقا به راهنمایی نوع مراقبتی که بچه‌ها برای داشتن سالم‌ترین زندگی ممکن نیاز دارند کمک می‌کند.

منابع

سایت: www.nih.gov