هر خانمی در دوران بارداری آزمایش‌های خاصی انجام می‌دهد. برخی از زنان، بسته به سن، سابقه خانوادگی یا قومیت خود، ممکن است تحت آزمایشات تکمیلی قرار گیرند.
این آزمایشات احتمال خطر را ارزیابی می‌کنند. بنابراین نتیجه آزمایش غربالگری که غیرطبیعی است به این معنی نیست که کودک شما مشکلی دارد، بلکه به این معنی است که اطلاعات بیشتری لازم است.
تست‌های روتین
غربالگری چالش گلوکز (GCT): این غربالگری معمولا بین هفته‌های ۲۴ تا ۲۸ بارداری انجام می‌شود و خطر ابتلا به دیابت بارداری را ارزیابی می‌کند.
آزمایش چالش گلوکز(GCT) یک روش یک ساعته است که با نوشیدن یک محلول شیرین (معمولاً مقداری آب با ۵۰ گرم شکر) شروع می‌شود. یک ساعت بعد، نمونه خون گرفته می‌شود و برای اندازه گیری سطح قند خون، آزمایش می‌شود. برای آزمایش چالش گلوکز، نیاز به آماده‌سازی خاصی قبل از آزمایش نیست.
اگر در معرض خطر بالایی هستید – برای مثال، اگر سابقه خانوادگی دیابت دارید، چاق هستید، در بارداری قبلی بچه بزرگی داشته‌اید یا دوقلو دارید، باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید تا آزمایش خون انجام دهید.
غربالگری عفونت استرپتوکوک گروه B: این آزمایش بین هفته‌های 35 تا 37 بارداری برای بررسی باکتری (GBS) که می‌تواند باعث ذات الریه یا سایر عفونت‌های جدی در نوزاد شما شود انجام می‌شود.
لازم به ذکر است زنانی که آزمایش GBS آنها مثبت است در هنگام زایمان به آنتی بیوتیک نیاز دارند.
معاینه سونوگرافی: احتمالاً بین هفته‌های 18 تا 20 بارداری برای بررسی هرگونه مشکل در جنین در حال رشد، یک آزمایش سونوگرافی انجام خواهید داد. در طول معاینه اولتراسوند، ژل روی شکم شما پخش می‌شود و یک ابزار مخصوص روی آن حرکت می‌کند تا “تصویر” جنین را روی مانیتور ایجاد کند.
آزمایش ادرار: در هر ویزیت قبل از تولد، شما یک نمونه ادرار می‌دهید که از نظر علائم دیابت، عفونت‌های دستگاه ادراری و پره اکلامپسی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
غربالگری شفافیت نوکال: در این آزمایش غربالگری از سونوگرافی برای اندازه‌گیری ضخامت پشت گردن جنین بین هفته‌های 11 تا 14 استفاده می‌شود. این اطلاعات، همراه با سن مادر و نتایج غربالگری سرم، به پزشک مربوطه کمک می‌کند تا خطر بالقوه جنین برای ناهنجاری‌های کروموزومی و سایر مشکلات را تعیین کنند.
صفحه نمایش سه ماهه اول: نمونه خون برای آزمایش PAPP-A و بتا-hCG آزاد (یا hCG) گرفته می‌شود و ممکن است با انجام اولتراسوند شفافیت نوکال ترکیب شود. این آزمایش خطر ابتلا به سندرم داون و همچنین سایر مشکلات کروموزومی را بررسی می‌کند.
آمنیوسنتز: با توجه به هفته‌های 15 تا 20 بارداری، از این آزمایش برای تشخیص اختلالات کروموزومی مانند سندرم داون و خطر ابتلای نوزاد به NTDs مانند اسپینا بیفیدا استفاده می‌شود. پس از تزریق بی‌حسی موضعی، یک سوزن نازک به شکم وارد می‌شود تا مقدار کمی مایع آمنیوتیک و سلول‌ها را از کیسه اطراف جنین خارج کند. مایع برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می‌شود.
غربالگری حامل برای فیبروز کیستیک (CF): آزمایش خون یا بزاق مشخص کننده وجود این بیماری ژنتیکی در شما و همسرتان است که بر تنفس و هضم غذا تأثیر می‌گذارد می‌کند. هر دو والدین باید ناقل ابتلای فرزندشان به CF باشند.
منابع:
سایت: www.nih.gov
